Της Δήμητρας Καμπέλη*
«Ο καλύτερος δείκτης για το χαρακτήρα ενός ανθρώπου είναι αφενός
πώς μεταχειρίζεται ανθρώπους που δεν μπορούν να τον ωφελήσουν σε τίποτα και
αφετέρου πώς μεταχειρίζεται ανθρώπους που δεν μπορούν να του αντισταθούν ή να
τον πολεμήσουν» Abigail Van Buren, Αμερικανίδα αρθρογράφος
Στις μέρες μας, η εικόνα συμπολιτών μας που ψάχνουν στα
σκουπίδια για φαγητό σοκάρει και μας φέρνει σε αμηχανία, καθώς ουδείς ήταν
προετοιμασμένος να διαχειριστεί ούτε καν ψυχολογικά τέτοιες καταστάσεις.
Είναι όμως σαφές ότι το να πετάμε φαγητό σήμερα φαντάζει πλέον ακατανόητη
πολυτέλεια.
Το αισιόδοξο είναι ότι πολλοί συμπολίτες μας έχουν αρχίσει να
ευαισθητοποιούνται και να αυτο-οργανώνονται. Ομάδες πολιτών, όπως το
"Μπορούμε" στην Αθήνα, το «Give» και το «Σκουτελικό» -το πιάτο φαγητού που αντάλλασαν στα χωριά της Κρήτης οι
γείτονες μεταξύ τους- στο Ηράκλειο, το "Κύτταρο" στα
Χανιά, αλλά και πολλές άλλες σε διάφορες πόλεις της χώρας, προσπαθούν να
καλύψουν τις ανάγκες πολλών συνανθρώπων μας για καθημερινό φαγητό. Οι
περισσότερες ομάδες έχουν ενεργή παρουσία και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
από όπου μπορείτε να βρείτε τα στοιχεία τους και πληροφορίες για το
έργο τους.
Για όποιον επιθυμεί να βάλει ένα χεράκι στην όλη προσπάθεια, ας
μου επιτραπεί να παραθέσω μερικές απλές ιδέες που έχει αποδειχθεί πρακτικά ότι
είναι χρήσιμες:
- Όσοι κάνουμε εκδηλώσεις, είτε επαγγελματικές (συνέδρια,
ημερίδες κτλ) είτε προσωπικές (γάμους, βαφτίσια, κτλ) γνωρίζουμε ότι η ποσότητα
φαγητού που περισσεύει είναι μεγάλη. Καλό είναι να φροντίζουμε προσωπικά οι
διοργανωτές της εκδήλωσης να έχουν ειδοποιήσει κάποιον από τους
συλλόγους ή ομάδες δράσης που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό να πάρουν ό,τι
περισσεύει. Για μας είναι ανέξοδο, για εκείνες πολύ χρήσιμο.
- Όσοι έχουμε στο φιλικό ή οικογενειακό μας περιβάλλον
ανθρώπους που σχετίζονται με επιχειρήσεις σίτισης και εστίασης (φούρνους,
ζαχαροπλαστεία, μίνι μάρκετ, μπακάλικα, εστιατόρια, ξενοδοχεία κλπ)
όπου καθημερινά περισσεύει φαγητό σε μεγάλες ποσότητες, μπορούμε να τους
δικτυώσουμε με αυτές τις ομάδες δράσης. Το ίδιο ισχύει και για παραγωγούς
αγρότες, ψαράδες, κρεοπωλεία, αποθήκες τροφίμων, κλπ. Θα διαπιστώσετε ότι
πολλοί θα το κάνουνε ευχαρίστως.
- Σε όλα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ μετά τα ταμεία έχουν
τοποθετηθεί ειδικά κουτιά για τρόφιμα. Έστω και ένα κουτί με
τρόφιμα μακράς διαρκείας μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ακόμα
καλύτερα είναι να το ρίχνουν μέσα τα παιδιά μας (όσοι έχουμε...) για να
συνηθίζουν στην έννοια της προσφοράς σε κάποιον που
έχει ανάγκη.
- Πολλοί από εμάς πετάμε χωρίς δεύτερη σκέψη περισσευούμενο
φαγητό. Μέχρι να συναντήσουμε τον πρώτο καλοβαλμένο κύριο να ψάχνει στους
κάδους με φακό και σκυμμένο κεφάλι... Την επομένη φορά που θα
περισσέψει φαγητό, ας το βάλουμε σε μία καθαρή σακούλα (κατά προτίμηση χάρτινη
και όχι σούπερ μάρκετ), ας βάλουμε και μέσα και
κανένα πλαστικό μαχαιροπίρουνο και ας το κρεμάσουμε στην άκρη
του κάδου. Για να ξεχωρίσει, αλλά και για να προστατεύσουμε τους ανθρώπους που
θα το βρουν, γράψτε πάνω "Καθαρό φαγητό" καθώς και
την ημερομηνία και την ώρα που το κατεβάσατε, για να μην νομίσουν ότι είναι
μέρες εκεί. Αν κάποιος μπορεί να τυπώσει ειδικά αυτοκόλλητα, ακόμα καλύτερα.
- Όσοι από εμάς είναι γονείς, ας ρωτήσουμε τους
νηπιαγωγούς, δασκάλους των παιδιών μας εάν κάποιο παιδί στην ίδια τάξη
αντιμετωπίζει πρόβλημα σίτισης. Μπορείτε διακριτικά να αναλάβετε να στέλνετε
μαζί με το φαγητό ή το κολατσιό που ετοιμάζετε στο παιδί σας άλλο ένα
προς αυτό.
- Πριν λίγες μέρες, ένα ζευγάρι ενημέρωσε τους καλεσμένους του
ότι τα χρήματα που θα διέθετε για μπομπονιέρες θα πήγαιναν για τη δημιουργία
ενός ταμείου υπέρ των συγχωριανών τους που έχουν ανάγκη. Όποιος συμφωνεί ότι
κάτι τέτοιο μπορεί να είναι πιο χρήσιμο και ουσιαστικό από ότι τα λουλούδια, τα
γλυκίσματα και οι στολισμοί, ας τους μιμηθεί.
-
Πολλές
από τις Ομάδες Δράσης δεν ασχολούνται μόνο με το φαγητό, αλλά αναλαμβάνουν να
λύσουν και πρακτικά θέματα ανθρώπων που παίρνουν υπό την
προστασία τους. Σε κάθε «εκκαθάριση» του σπιτιού μας ας ξεχωρίσουμε τι μπορεί
να δοθεί (παλιός εξοπλισμός, παλιά έπιπλα, ρούχα, κλπ). Το ίδιο ισχύει και για
τις δύσκολες περιπτώσεις απώλειας κάποιοι αγαπημένου προσώπου. Είναι πιο
χρήσιμα για κάποιον άλλο και ίσως το πιο σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε στην
μνήμη του δικού μας ανθρώπου.
-
Κυρίως,
όμως, οι ομάδες αυτές προσπαθούν να διαχειριστούν και άλλα θέματα, όπως
να βρουν δουλειά σε ανέργους, να φιλοξενηθούν άστεγοι, να λάβουν
κάποια ιατρική βοήθεια οι ανασφάλιστοι, να βρεθούν εθελοντές
γιατροί, φυσιοθεραπευτές, ψυχολόγοι, δάσκαλοι για ενισχυτική διδασκαλία,
λογοθεραπευτές κτλ. Ας μιλήσουμε σε φίλους μας με αυτές τις ιδιότητες για
να δηλώσουν διαθεσιμότητα αν το επιθυμούν.
Αν κάνουμε όλοι κάποιες από τις παραπάνω κινήσεις, θα
διαπιστώσουμε ότι η ανταπόκριση που θα βρούμε από συμπολίτες μας είναι πολύ
μεγαλύτερη από ό,τι περιμέναμε. Γιατί δεν γινόταν ως τώρα; Γιατί απλούστατα
κανείς δεν τους το είχε προτείνει. Ας το δούμε όλοι λίγο πιο ζεστά, πιο
ανθρώπινα! Στις μέρες μας, η αλληλεγγύη μπορεί να είναι η δύναμή
μας...
ΥΓ1. Στα παιδιά και σε όσους ζητιανεύουν αποφεύγετε να δίνετε
χρήματα γιατί έτσι, άθελά σας, ενισχύετε τα κυκλώματα εκμετάλλευσής τους. Αν
όμως, έχουμε μαζί μας κάποιο τρόφιμο, π.χ. ένα πακέτο μπισκότα, ένα
σάντουιτς, κλπ. Ας τους το δώσουμε με ΧΑΜΟΓΕΛΟ! Θα χαρούν πολύ περισσότερο από
ότι αν τους δώσουμε μισό ευρώ...
ΥΓ2. Ο P. Drucker έλεγε ότι «το μοναδικό πράγμα που γνωρίζουμε για το
μέλλον είναι ότι θα είναι διαφορετικό»….μήπως όμως μπορούμε να
επηρεάσουμε έστω και λίγο την κατεύθυνση που θα αλλάξουν τα πράγματα εάν εμείς
γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να έρθει; Ας αρχίσουμε από τον εαυτό μας, τους
γονείς μας, τα παιδιά μας, τον σύντροφο μας, τους φίλους και τους συνεργάτες
μας… Ας το προσπαθήσουμε γιατί αξίζει, δεν νομίζετε;
* Η Δήμητρα Στ. Καμπέλη, Οικονομολόγος, εργάζεται στην
Αναπτυξιακή Ηρακλείου ΑΑΕ ΟΤΑ, ως Υπεύθυνη Επικοινωνίας, Δικτύωσης και
Διακρατικών Προγραμμάτων.
