Πλουμή - Παραγιουδάκης

Γιάννης Σερβετάς: Ένα Ανεκδοτολόγιο, έτοιμο για Νόμπελ!



Ευρηματικός, ανατρεπτικός, ευαίσθητος, ευγενικός, πολυτάλαντος, με χιούμορ…

Αυτά κι άλλα πολλά μπορούν να χαρακτηρίσουν τον Γιάννη Σερβετά, ο οποίος μίλησε στον Μανόλη Φούμη για την αγαπημένη του Θεσσαλονίκη, το Ράδιο Αρβύλα, τις πηγές της έμπνευσής του και φυσικά, για το νέο του ημερολόγιο, το «Ανεκδοτολόγιο 2014» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιανός, για 8η συνεχόμενη χρονιά!




Μανόλης Φούμης: Γιάννη, καλή σου μέρα.



Γιάννης Σερβετάς: Καλημέρα, καλημέρα στο νησί. Τι κάνετε; Πως είστε;



ΜΦ: Είμαστε μια χαρά. Τι κάνει η όμορφη Θεσσαλονίκη;



ΓΣ: Όπως έλεγα και προηγουμένως σε σένα, έχουμε συννεφιά, έχετε και εσείς συννεφιά, οπότε πάνω, κάτω στην Ελλάδα, συννεφιά… έτσι είναι τα πράγματα. Αλλά δεν πειράζει, είναι Δεκέμβρης, πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, φάγαμε τη χρονιά, ήρθε ο καιρός λίγο να κρυώσει. Είναι καμιά δύο εβδομάδες που κρύωσε σε εμάς εδώ, έχει δύο τρεις βαθμούς το βράδυ και βγάλαμε τα μπουφάν και τα φορέσαμε, μυρίζει η πόλη τζάκι παντού.



ΜΦ: Ωραία μυρωδιά.



ΣΕΡΒΕΤΑΣ: Ξέρεις, αυτό το ξύλο το καμένο… Αλλά κάνουμε υπομονή και επιμονή, μας έκανε ο δήμαρχος την καινούργια παραλία, περπατάμε και αισθανόμαστε λίγο ευρωπαίοι, επιτέλους η Θεσσαλονίκη απέκτησε θάλασσα, βλέπουμε την θάλασσα, γιατί μέχρι τώρα είχαμε κάτι, δεν έχω τίποτα με τις πικροδάφνες, ωραίες είναι οι πικροδάφνες, αλλά βλέπαμε ένα τείχος από πικροδάφνες σε όλη την παραλιακή. Τώρα επιτέλους βλέπουμε θάλασσα, είναι ωραίο αυτό, είναι πάρα πολύ όμορφο.



ΜΦ: Μπορούμε να σας καταλάβουμε γιατί και εμείς τα τελευταία χρόνια ανοίξαμε τον ορίζοντα μας από τα βορά.



ΓΣ: Να κάνουμε τις πόλεις μας όμορφες, είναι πολύ σημαντικό. Να μπορούμε να χαιρόμαστε τις πόλεις. Εγώ και πιο μικρός και τώρα που πάτησα τα 25 τέλος πάντων (γέλια), έβλεπα κινηματογραφικές ταινίες στο εξωτερικό, χαιρόμουν τους ανθρώπους γιατί έβγαιναν στις πόλεις τους, περπατούσαν, καθόταν στα πάρκα, άπλωναν κάτι πετσέτες, διάβαζαν βιβλία, πράγματα που εμείς δεν κάνουμε. Δηλαδή δεν τις χαιρόμαστε τις πόλεις, οι πόλεις είναι ωραίες να τις περπατάμε, να μιλάμε ο ένας με τον άλλον, να λέμε μια καλημέρα, τέλος πάντων, να αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα έτσι, όπως μπορούμε, με το κεφάλι ψηλά.



ΜΦ: Αυτό είναι, να αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα και εκεί έρχεσαι για άλλη μια χρονιά να μας βοηθήσεις. Πρέπει να είναι η όγδοη αν δεν κάνω λάθος χρονιά που κυκλοφορεί το ημερολόγιο, το ανεκδοτολόγιο πιο σωστά, το δικό σου.



ΓΣ: Ναι, ναι, το καινούργιο αυτό είναι το 8ο! Όλα ξεκίνησαν για πλάκα, αλλά στη ζωή τα πιο ωραία πράγματα από πλάκα ξεκινάνε και έχω την χαρά να έχω τυπωμένο στα χέρια μου και εγώ το 8ο ανεκδοτολόγιο, το οποίο είναι θεματικό φέτος, έχουμε θέμα το τσίρκο γιατί δεν θα μπορούσα να βάλω τίποτα άλλο, μέσα σε τσίρκο ζούμε άλλωστε, έτσι αντιλαμβάνομαι όλα αυτά που μας συμβαίνουν στην καθημερινότητα, οπότε με το δικό μου τρόπο, λίγο πιο χιουμοριστικά, αντιμετωπίζω την χρόνια.



ΜΦ: Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω… Πάμε 8 χρόνια πίσω, όταν ξεκινούσες όπως είπες για πλάκα αυτή την προσπάθεια, πίστευες ποτέ ότι θα είχες τόσο μεγάλη αποδοχή από τον κόσμο;



ΓΣ: Μανόλη για να είμαι ειλικρινής άμα γυρίσω και ακόμα πιο πίσω δεν θα σκεφτόμουν ποτέ ότι θα έκανα αυτά τα πράγματα στη ζωή μου. Δηλαδή ότι θα ασχολούμουν με τηλεόραση, με ραδιόφωνο, με γράψιμο, με όλα αυτά τα πράγματα. Αλλά αυτό είναι και το όμορφο της ζωής, ότι εμείς για αλλού κινήσαμε, για άλλου και αλλού αυτή μας πάει που λέει και το τραγούδι. Κι εμείς νομίζουμε ότι κάτι κάνουμε. Όχι δεν το περίμενα ποτέ, ξεκίνησα για πλάκα, δηλαδή είπα να γράψω μερικά ανέκδοτα. Μάλιστα την πρώτη χρονιά το έγραψα με μεγάλη χαρά και εύκολα, γιατί τι ήταν για μένα 365 ανέκδοτα; Τίποτα. Τη δεύτερη χρονιά επίσης είπα έχω άλλα τόσα. Από την τρίτη τέταρτη χρόνια και μετά άρχισαν τα πράγματα να σοβαρεύουν γιατί τα ανέκδοτα τα καλά τελειώνουν, οπότε θα έπρεπε να αρχίσω να σκέφτομαι διαφορετικά. Τώρα έχω την ευχαρίστηση να αισθάνομαι σαν αυτούς τους τραγουδιστές που πάνω στην πίστα αφού λένε το ρεφρέν και βγάζουν το μικρόφωνο και τραγουδάει ο κόσμος…



ΜΦ: Δικό σας, ναι.



ΓΣ: Και στο τέλος πληρώνονται αυτοί. Μου στέλνει ιστορίες ο κόσμος, μου τις εμπιστεύεται, προσωπικές, δικές του ιστορίες, από αυτές που λένε στις παρέες, τις φτιάχνω εγώ με το δικό μου τρόπο, τις γράφω και έτσι γεννιέται ακόμα ένα ημερολόγιο. Είναι πολύ προσωπικό για τον λόγο ότι έχω βάλει κάτω μέχρι και τα γενέθλια των ανθρώπων που μου λένε πότε έχουν γενέθλια, οπότε καθημερινά γίνεται και λίγο πιο προσωπικό, έχει πολλή πλάκα. Τέλος πάντων, είναι κάτι το οποίο μπορεί να σε βγάλει λίγο από τη μιζέρια, εγώ είμαι κατά της μιζέριας, πιστεύω ότι την δημιουργούμε από μόνοι μας και πρέπει να μάθουμε να χαμογελάμε.



ΜΦ: Πρέπει να μάθουμε να χαμογελάμε και να αντλούμε δύναμη, γιατί αλλιώς, δεν το συζητάμε, η κατάθλιψη χτυπάει κόκκινο, το ξέρεις άλλωστε.



ΓΣ: Το βλέπω, εν τω μεταξύ επειδή προέρχομαι, ο πατέρας μου δεν ήταν, ένα παιδάκι όπως όλα τα άλλα, μεγάλωσα απλά, ο μπαμπάς μου ψιλικατζής, Θεός σχωρέστον, οπότε όπως καταλαβαίνεις με τα λίγα μάθαμε αλλά ποτέ δεν μας έλειψε το χαμόγελο. Δηλαδή, μου φαίνεται λίγο, πώς να το πω, ύβρης, έχουμε την υγεία μας τέλος πάντων, δόξα τω Θεώ. Υπάρχουν πολύ δύσκολες καταστάσεις, εδώ θα πρέπει να συσπειρωθούμε όλοι οι Έλληνες και να βοηθήσουμε αυτούς που δεν έχουν τις δουλειές τους, τέλος πάντων, αλλά να το αντιμετωπίσουμε, να το περάσουμε. Δηλαδή άμα σκεφτούμε την ιστορία των Ελλήνων, αυτή η πατρίδα και τι δεν έχει τραβήξει. Θα έπρεπε να μοιάσουμε λίγο στους παππούδες μας, ρε παιδί μου. Μου φαίνεται ότι πολύ εύκολα τα παρατήσαμε και το γυρίσαμε στην γκρίνια. Πρέπει να πατήσουμε στα πόδια μας, να σηκώσουμε κεφάλι. Πώς να το πω; Δεν έχω άλλη λέξη να πω.



ΜΦ: Πιστεύεις ότι μέσα από τον καυτηριασμό της επικαιρότητας και ειδικά με τρόπο χιουμοριστικό μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα το τι συμβαίνει γύρω μας;



ΓΣ: Εγώ πιστεύω στο χιούμορ. Δηλαδή, ναι, θεωρώ ότι όταν κάνεις πλάκα μπορείς πολύ πιο εύκολα να εξηγήσεις και στον άλλο, ειδικά εγώ μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορώ να εξηγήσω τον δικό μου πόνο σε έναν άλλον και μέσα από το γέλιο να σκεφτούμε αλλά και να κάνουμε την ‘’επίθεση’’ μας για το καλό. Πιστεύω ότι το χιούμορ βοηθάει.



ΜΦ: Οι εμπνεύσεις σου από πού αντλούνται; Τι είναι αυτά δηλαδή που σε ερεθίζουν γύρω σου, γιατί καλώς ή κακώς, δικαίως ή αδίκως, υπάρχουν πάρα πολλά στραβά πλέον γύρω μας. Με ποιο κριτήριο επιλέγεις αυτά τα οποία θα σχολιάσεις, αυτά τα οποία θα καυτηριάσεις;



ΓΣ: Είναι λες και βγαίνεις σε έναν αγρό και μαζεύεις ραδίκια, θα μαζέψεις τα πιο μεγάλα, τα πιο τροφαντά. Γίνονται τόσα πολλά πράγματα που πραγματικά, επειδή τώρα το φτάσαμε, καταλήξαμε και εμείς στο θέμα με δική μας επιλογή, να κάνουμε μια εκπομπή την εβδομάδα, γίνεται μια πραγματικά πάρα πολύ ωραία επιλογή των θεμάτων. Εάν ήμασταν σε καθημερινή βάση, ομολογώ ότι θα μαζεύαμε και τα μικρά ραδικάκια. Τώρα προσπαθούμε να κάνουμε ακόμα καλύτερη εκπομπή, μαζεύοντας αυτά που βγάζουν μάτι κυριολεκτικά, που δεν μπορούμε να μην δε μιλήσουμε, είτε είναι αστεία, είτε είναι πάρα πολύ σοβαρά. Γιατί η σάτιρα το έχει αυτό το πράγμα, η ψαλίδα είναι μεγάλη… Δεν μπορείς να μιλάς μόνο για αστεία πράγματα, θα μιλήσεις και για αυτά που σε πονάνε πολύ με διαφορετικό τρόπο, γιατί εκεί θα δείξεις και τα δόντια σου, με την καλή έννοια του όρου. Δηλαδή τα πάντα θα σατιρίσω, ακόμα και τους ανθρώπους που νομίζουν ότι πέθανε ο Μαντέλα, ακούω τώρα μια δυο μέρες που λένε, πέθανε ο Μαντέλα, πέθανε ο Μαντέλα, δεν πεθαίνει ο Μαντέλα, ο Μαντέλα δεν θα πεθάνει ποτέ. Οπότε με το δικό μου τρόπο πρέπει να σατιρίσω ακόμα και αυτό, έστω και αν είναι επιδερμικό, έτσι θέλω να πιστεύω. Από εκεί και πέρα ευτυχώς είμαστε τέσσερις, ο ένας διορθώνει τον άλλο, ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και έτσι όλη η ομάδα τα καταφέρνει και είμαστε για έβδομη σεζόν.



ΜΦ: Τεράστια υπόθεση, έτσι; Δεν είναι εύκολο πράγμα, ειδικά έτσι όπως έχει γίνει η ελληνική τηλεόραση.



ΓΣ: Το ωραίο και το σημαντικό της υπόθεσης Μανόλη, είναι ότι δουλεύω από το σπίτι μου, είμαι στον τόπο μου, δε έφυγα, δεν πήγα δηλαδή ούτε στην Αθήνα, ούτε πήγα κάπου αλλού, είμαι στον τόπο που μεγάλωσα και γεννήθηκα, εδώ που είναι οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου, οι συγγενείς μου, ο τάφος του πατέρα μου και κοντά σε εμένα υπάρχουν και άλλοι συνεργάτες και δουλεύουμε όλοι μαζί και προσπαθούμε.



ΜΦ: Και αυτό είναι επιτυχία, γιατί δεν νομίζω να υπάρχει άλλη εκπομπή που να βγαίνει σε εθνικό κανάλι εκτός της Αθήνας, είναι η μόνη. Να ρωτήσω, γράφεις, κάνεις καθημερινά ραδιόφωνο στον imagine στη Θεσσαλονίκη, έχεις την εκπομπή στην τηλεόραση, πως τα προλαβαίνεις όλα αυτά;



ΓΣ: Πολύ εύκολα, σιγά. Ειδικά φέτος είναι πάρα πολύ εύκολα, πέρυσι ήταν λίγο πιο ζόρικα τα πράγματα, γιατί έκανα πέντε ώρες ραδιόφωνο την ημέρα, είχαμε τα τηλεοπτικά, ήταν πολύ δύσκολο. Τα προλαβαίνω. Δηλαδή εάν δεν τα προλαβαίνω εγώ που δουλεύουμε τώρα τρεις τέσσερις ώρες ραδιόφωνο και τέτοια, τι να πουν οι άλλοι που δουλεύουν πάνω στο γιαπί για να βγάλουν το μεροκάματο; Δόξα τω θεώ όλα είναι καλά. Απλά υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη βοήθεια από τον κόσμο, η δική μας η δουλειά έχει σχέση με τον κόσμο, δηλαδή σε βοηθάει ο κόσμος για να έχεις αυτό το κουράγιο και να συνεχίζεις.



ΜΦ: Υπάρχει μια διαδραστικότητα, σίγουρα.



ΓΣ: Βέβαια, υπάρχει, στα ελληνικά, το δούναι και λαβείν, το νταλαβέρι που λέμε, δηλαδή σε καθημερινή φάση, είτε με τα SMS, είτε με τα e-mail, είτε με χτύπημα στην πλάτη, είτε με μια ατάκα. Όλο αυτό το πράγμα σου δίνει χαρά και προσπαθείς και συνεχίζεις.



ΜΦ: Σε αγχώνει αυτή η αγάπη του κόσμου, αυτή η αποδοχή;



ΓΣ: Πάρα πολύ. Πάρα πολύ γιατί, δεν υπάρχει γιατί, γι' αυτό. Σε αγχώνει γιατί πρέπει να είσαι πάντα εκεί που θέλουν και είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί μερικές φορές θες να είσαι εκεί που θέλεις.



ΜΦ: Έχεις μετανιώσει για κάτι από αυτά που έχεις γράψει ή έχεις πει;



ΓΣ: Δεν έχω μετανιώσει αλλά μπορεί καμιά φορά να έχω ανασκευάσει, αλλά θα δικαιολογήσω αυτό που σκέφτηκα έτσι τώρα μέσα σε δευτερόλεπτα με κάτι που είχα διαβάσει κάποτε από τον Τσαρούχη: Ο Τσαρούχης κάποτε είχε γράψει, είχε πει σε μια συνέντευξη, δεν θυμάμαι, ότι άμα διαβάσεις δεύτερη φορά ένα βιβλίο είναι διαφορετικό βιβλίο. Εγώ μέχρι τώρα τα διάβαζα μια φορά τα βιβλία και τα άφηνα, ήμουν νέος. Οπότε ξαναπήρα στα χέρια μου και διάβασα πχ τα «Σταφύλια της οργής» σε μεγαλύτερη ηλικία, όπου πραγματικά είδα ένα καινούργιο βιβλίο. Πέρασαν τρία τέσσερα χρόνια, το ξαναδιάβασα και έπαθα πλάκα. Θέλω να πω ότι το να πεις μια ατάκα πριν πέντε χρόνια και μετά να είσαι μια ολόκληρη ζωή επειδή το είπες πριν πέντε χρόνια χωρίς να ανασκευάζεις δεν γίνεται, γιατί κάθε μέρα αλλάζουμε οπτική γωνία, μεγαλώνουν τα παιδιά μας, γίνονται πράγματα. Δεν είπαμε από το άσπρο να γίνεσαι μαύρο, αλλά τέλος πάντων μερικές φορές στη ζωή πρέπει να τα βλέπουμε λίγο πιο γλυκά τα πράγματα για να μπορούμε να κάνουμε και το επόμενο βήμα. Οπότε είμαι σίγουρος ότι έχω κάνει πάρα πολλά λάθη και όταν βλέπω λάθος στο παρελθόν προσπαθώ δίκαια να ζητάω, είτε συγνώμη, είτε να ανασκευάζω, είτε να προσπαθώ να ανακουφίσω αυτόν που πόνεσα, αυτό θέλω να πω. Αλλά ηθελημένα δεν έχω πει ποτέ κάτι κακό για κανέναν… ποτέ.



ΜΦ: Έχουμε μηνύματα από φίλες και φίλους μας, με σχόλιο ότι φέτος είναι η χρονιά σου για να πάρεις το Νόμπελ.



ΓΣ: Ναι, πρέπει κάποια στιγμή (γέλια). Πρέπει να σοβαρευτούν αυτοί οι Σουηδοί και να μου δώσουν ένα Νόμπελ να έχω και εγώ ένα. Τέλος πάντων, είναι το αστείο των ακροατών- αναγνωστών του ‘’συγγραφέα’’, εμού δηλαδή, γυρίζω όλη την Ελλάδα, κάνω παρουσιάσεις σε διάφορα μέρη, έχω αναπτύξει φιλίες πλέον μετά από τόσα χρόνια, γιατί για μένα με το που κυκλοφορεί το βιβλίο ξέρω θα κάνει τον κύκλο του, αλλά εμένα με ενδιαφέρει πιο πολύ αυτό, η ανθρώπινη επαφή, η χειραψία, η ματιά, είναι πολύ συγκινητικά γιατί αυτά μου δίνουν τη δύναμη για να συνεχίσω, είναι μέσα στο γράψιμο, χωρίς αυτά δεν μπορώ να γράψω… Απλά δεν μπορώ να γράψω!



ΜΦ: Το ημερολόγιο – ανεκδοτολόγιο του 2014, έχει κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία; Θα παρουσιαστεί στο Ηράκλειο ή σε κάποια άλλη πόλη της Κρήτης.



ΓΣ: Καταρχάς κυκλοφόρησε, έχει τώρα δέκα μέρες που κυκλοφόρησε, καθυστέρησε να κυκλοφορήσει γιατί το κάναμε την τελευταία στιγμή. Για να σας δώσω να καταλάβετε πριν δεκαπέντε μέρες το παρουσίασα στη Θεσσαλονίκη. Θέλω να κάνω στο Ηράκλειο παρουσίαση, τώρα απλά ψάχνουμε να βρούμε ένα καλό χώρο. Για μένα καλός χώρος είναι να κάθονται άνετα οι άνθρωποι, να μην έχουν στρίμωγμα, τέλος πάντων, εάν είναι ένα μικρό θεατράκι, ένα αμφιθέατρο, να βρούμε κάτι και θα σας ειδοποιήσω. Ούτως ή άλλως δεν θα είναι μυστική η παρουσίαση, θα την πούμε, θα είναι ανοιχτή για όλο τον κόσμο και μάλιστα δωρεάν, να το τονίσω αυτό γιατί μερικές φορές γίνεται παρανόηση.



ΜΦ: Έχουμε ακούσει επίσης παράπονα για την εβδομαδιαία πλέον συχνότητα του ‘’Ράδιο αρβύλα’’ και φαντάζομαι ότι τέτοια παράπονα θα έχεις πάρει και εσύ από όλη την Ελλάδα, δεν είναι δηλαδή κάτι το πρωτότυπο αυτό που σου λέω.



ΓΣ: Εντάξει, όμως πρέπει να παραδεχτείτε ότι είναι πολύ πιο δυναμική η εκπομπή. Δηλαδή μπαίνουμε μέσα και τα δίνουμε όλα και φεύγουμε, δεν κρατάμε τίποτα. Όταν είναι δύο οι εκπομπές πρέπει να στριμωχτείς για την άλλη μέρα, το υλικό είναι λιγότερο και τα πράγματα και επειδή είμαστε και αυτοί που είμαστε, δεν θέλουμε να επαναλαμβάνουμε πράγματα. Οπότε θεωρώ ότι ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή, κάνουμε μια ωραία εκπομπή, σφεντόνα, λέμε τα πράγματα όπως έχουν και αποχωρούμε. Ούτε πολλά σάλια, ούτε πολλές σάλτσες, ούτε να είχαμε να λέγαμε. Έχω την αίσθηση ότι πράξαμε σοφά.



ΜΦ: Πώς μπορεί κάποιος που θέλει, να σου στείλει για την επόμενη χρονιά διάφορα πράγματα, που ενδεχομένως να σε ενδιαφέρουν για το ανεκδοτολόγιο του 2015.



ΓΣ: Είναι πάρα πολύ εύκολο γιατί έχουμε τα Social media, είδες τα έμαθα όλα (γέλια), Google και με e-mail, είτε από το tweeter, είτε από οπουδήποτε, μπορεί να με βρει, γιατί είμαι ανοικτός και επικοινωνώ με όλη την Ελλάδα, με όλους τους ανθρώπους και να μου στείλει ένα e-mail και μέσα στο e-mail να μου γράψει την προσωπική του ιστορία, να την φτιάξω και να την βγάλω στον αέρα και φυσικά να βάλω και την πατρότητα, ότι δηλαδή είναι και δικό του. Ούτως ή άλλως γίνεται για άλλους λόγους, δεν ξέρω για ποιους λόγους, πιστεύω ότι έτσι και μια χρονιά πω δεν θα γράψω φέτος το ημερολόγιο θα βρεθούν καμιά δεκαριά στο δρόμο να με πλακώσουν στο ξύλο γιατί δεν το έγραψα. Είναι η αγάπη από την άλλη μεριά, ξέρεις.



ΜΦ: Γεγονός. Γιάννη μου να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ για την κουβέντα μας αυτή «Ανεκδοτολόγιο 2014», από τις εκδόσεις Ιανός, ήδη βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων και θα περιμένουμε ειδοποίηση για το πότε θα έχουμε τη χαρά να τα πούμε και από κοντά.



ΓΣ: Το επόμενο ραντεβού θα γίνει πριν την παρουσίαση φίλε Μανόλη, να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ, να ευχηθώ καλές γιορτές και μια ευχή που λέμε στο σπίτι μου, την λέγαμε στο Σερβετάδικο και του χρόνου. Είναι από τις ωραιότερες ευχές!



ΜΦ: Αν την φιλοσοφήσεις….



ΓΣ: Να περάσουμε καλά λοιπόν και του χρόνου τέτοια μέρα, 365 μέρες μετά να τα ξαναπούμε. Και του χρόνου να είμαστε γεροί και δυνατοί, επίθεση, ψηλά το κεφάλι και πάμε να τους φάμε όλους με αξιοπρέπεια, αυτό έχω να σας πω. Να είστε καλά.



ΜΦ: Να είσαι καλά Γιάννη μου, καλή σου μέρα.



ΓΣ: Καλημέρα.